Próbowanie tylko zarządzania umysłem lub zarządzania intelektualnego nie zaprowadzi cię daleko. Jeśli skupisz się tylko na zarządzaniu umysłem lub intelektualnym, aspekcie logicznym, napotkasz cztery różne rodzaje warunków.

Pierwszym warunkiem jest stan Durjodhany (postać z Mahabharata), złego brata Pandawów. Zwykł mawiać: „Wiem, co jest dobre, ale nie jestem skłonny podążać za tym, co dobre. Wiem, co jest złe, ale nie jestem w stanie zostawić zła”. Chociaż jest tam intelekt: „Wiem, co jest słuszne, a wiem, co jest niesłuszne”, odpowiadającej mu emocji nie ma. Wtedy działania stają się nieprawidłowe. Jest to znane jako konflikt Durjodhany i wszyscy przez niego przechodzą: intelektualnie możesz zobaczyć, co jest słuszne, ale nie podążasz tą ścieżką, ponieważ nie ma na niej twojego serca.

W drugim warunku, gdy jest za dużo intelektualnej gimnastyki, możesz skończyć z narzuconą moralnością i związaną z nią winą. Możesz zrobić coś, ponieważ powinieneś, ale nie dlatego, że masz w tym serce; to tylko akt zewnętrzny. Jest to oznaka braku równowagi między inteligencją a emocjami, co w końcu skutkuje eksplozją lub całkowitym odrzuceniem narzuconej moralności, powodując dalsze wewnętrzne zamieszanie i dysharmonię.

Jeśli nie zharmonizujesz swoich emocji, trzecie doświadczenie, które może mieć miejsce, polega na tym, że kiedy nie otrzymujesz uznania za to, co robisz lub jesteś krytykowany, przestajesz to robić, ponieważ czujesz się „zniechęcony”. Aby dalej robić to, co uważasz za słuszne, niezależnie od tego, co mówią lub nie mówią inni, wymaga siły emocjonalnej, a nie intelektualnej czy psychicznej. W tym momencie, aby nie czuć się zniechęconym, potrzebujesz siły emocjonalnej; to ponownie połączy Cię z właściwym działaniem.

Czwartym rezultatem bez dojrzałości emocjonalnej jest to, że używasz umysłu i intelektu do usprawiedliwiania wszystkich swoich złych uczynków i negatywnych emocji, zamiast naprawiania ich.

Te cztery warunki stają się przyczyną upadku jednostki, gdy oddajesz się intelektualnej gimnastyce bez emocjonalnej harmonii. Każdy z nas doświadczyłby jednego lub więcej z tych warunków, ponieważ dziewięćdziesiąt dziewięć procent ludzi nie ma siły emocjonalnej.

Sadhaka, aspirant, potrzebuje dużo więcej siły emocjonalnej i dojrzałości niż zdolności inteligencji. Inteligencja jest niezbędna do przetrwania w wymiarze zewnętrznym i materialnym. Jednak to siła emocjonalna jest wymagana dla wymiarów psychicznych i duchowych. To właśnie prowadzi cię w podróż życia: nie jnana i wiedza, ale siła, którą masz w sobie, a która jest nieintelektualna.

Najlepszym wskaźnikiem siły emocjonalnej jest jakość twojego szczęścia bez przyczyny. Jeśli możesz być szczęśliwy bez żadnego powodu do bycia szczęśliwym i zawsze pozostać szczęśliwym, to zapewnia to naturalną równowagę w intelekcie i emocjach.

Piyush Mittal

Instytut jogi i ajurwedy

Z wykładu mojego Guru – Swami Niranjanananda Saraswati

źródła ilustracji: Internet